ปี 2565 จะเต็มไปด้วยความไม่แน่นอน สติช่วยให้คุณรับมือได้
ฉันมอบงานที่เป็นไปไม่ได้ให้ตัวเอง ฉันตั้งใจจะอธิบายว่าเหตุใดการมีสติจึงเป็นทักษะที่สำคัญที่สุดในการเรียนรู้ในปี 2565 ในขณะที่ฉันไม่มีความตั้งใจที่จะฝึกฝน
โอไมครอนทำให้ฉันอารมณ์เสีย ผิดหวัง และวิตกกังวล วันก่อนวันคริสต์มาส คนที่คุณรักและครอบครัวที่มีความเสี่ยงสูงของพวกเขาตรวจพบเชื้อโควิด แยกจากกัน คนที่รักอีกคนหนึ่ง แม้จะมีเจตนาดี แต่ก็เสี่ยงต่อโควิดอย่างมีนัยสำคัญ เช่นเดียวกับที่ Omicron เริ่มแพร่กระจายไปทั่วประเทศอย่างรวดเร็ว ผลกระทบโดมิโนของการเปิดเผยที่อาจเกิดขึ้นนั้นทำให้แผนคริสต์มาสของฉันและของคนอื่นๆ วุ่นวายไปหมด
สำหรับฉันแล้ว ความโกรธและความไม่แน่นอนจะปลดปล่อยทั้งอะดรีนาลีนและแรงจูงใจ ฉันต้องดำเนินการด้วยความสามารถในการแก้ปัญหาสูงสุด พยายามคาดการณ์สิ่งที่จะเกิดขึ้นในอนาคต ฉันช่วยคนที่ฉันรักเข้ารับการตรวจ หาที่อยู่อาศัยที่พวกเขาสามารถแยกตัวได้ และพูดคุยถึงอาการที่เกี่ยวข้อง โชคดีที่พวกเขาได้รับการฉีดวัคซีนและส่งเสริมเป็นส่วนใหญ่ แต่สาย พันธุ์ที่ แพร่เชื้อได้สูงและมีภูมิคุ้มกันบกพร่องทำให้เกิดคำถามใหม่เกี่ยวกับผลกระทบต่อเด็กที่เปราะบางและผู้สูงอายุซึ่งฉันไม่มีคำตอบ
พูดตามตรง ฉันได้จิบวิสกี้เมื่อฉันลงทะเบียนเดิมพันครั้งแรก จากนั้นฉันก็บินไปสู่การปฏิบัติ หลังจากนั้นฉันก็หยุดนั่งและรับรู้ถึงอารมณ์ที่รุนแรง โดยไม่ผลักมันออกไปหรือปล่อยให้มันลากฉันให้จมลึกลงไปในความตื่นตระหนก การแสดงตนให้เต็มที่ควบคู่ไปกับการเห็นอกเห็นใจตนเองต่อความเจ็บปวดที่ข้าพเจ้ารู้สึก คือการมีสติสัมปชัญญะ Jon Kabat-Zinn ผู้เชี่ยวชาญด้านการเจริญสติยังนิยามว่ามันเป็นความตระหนักรู้ที่เกิดขึ้นจากการตั้งใจ ตั้งใจ ในช่วงเวลาปัจจุบัน โดยไม่ตัดสิน
เมื่อฉันฝึกเจริญสติอย่างได้ผล ฉันไม่ได้จมอยู่กับอดีต โดยหวังให้ใครบางคนเลือกเส้นทางที่ต่างออกไป และฉันไม่ได้จินตนาการถึงอนาคตที่จะเกิดผลเสียหายตามมา แต่ฉันอยู่ในช่วงเวลาปัจจุบัน โดยใช้ความเห็นอกเห็นใจตนเองและการยอมรับอย่างสุดโต่งเพื่อรับทราบว่าฉันรู้สึกอย่างไรและแผ่เมตตาต่อตนเอง
ฉันแบ่งปันประสบการณ์นี้เพราะฉันสงสัยว่ามันฟังดูคุ้นๆ หรือจะกลายเป็นเรื่องปกติในปี 2022 ขอบคุณ Omicron ฤดูกาลที่ยากที่สุดของการแพร่ระบาดหลังวัคซีนอาจมาถึงเรา และความไม่แน่นอนจะผลักดันให้พวกเราหลายคนตกอยู่ในภาวะวิตกกังวล หากนั่นยังไม่เพียงพอ ปีหน้าจะนำมาซึ่งวิกฤตการณ์ใหม่ ๆ แต่คาดว่าจะเกิดขึ้น เช่นสภาพอากาศที่รุนแรงซึ่งเกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศและอื่น ๆ ที่เรายังไม่ได้คาดการณ์ไว้ ไม่ว่าอัลกอริทึมของโซเชียลมีเดียจะขยายความกลัวและความสงสัยที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเรา สูบฉีดผู้ใช้ที่เต็มไปด้วยความโกรธและความเห็นถากถางดูถูก เนื่องจากระบบทุนนิยมช่วงปลายเรียกร้องให้เราเสียสละทุกอย่างเพื่องานในขณะที่ละเลยการตอบสนองความต้องการขั้นพื้นฐานของผู้คน นี่ไม่ใช่วัฒนธรรมที่มีแนวโน้มที่จะเจริญสติโดยธรรมชาติ ในทางกลับกัน มันสามารถทำให้เรามีปฏิกิริยา ใจแข็ง และมีแนวโน้มที่จะวิตกกังวลเกี่ยวกับภัยพิบัติมากกว่าที่เราเป็นอยู่ในฐานะมนุษย์
นั่นทำให้สติเป็นทักษะที่สำคัญที่สุดในการฝึกฝน มันเพิ่มขีดความสามารถของเราในการรับมือกับความวิตกกังวลและอารมณ์ที่ยากลำบากอื่น ๆ โดยการขัดจังหวะความคิดและความรู้สึกที่หลบหนีอย่างนุ่มนวล เมื่อฝึกฝนควบคู่ไปกับความเห็นอกเห็นใจตนเองและการยอมรับอย่างสุดโต่ง จะเป็นการเปิดหัวใจและความคิดด้วยวิธีที่น่าทึ่ง เราเห็นความเป็นไปได้แทนที่จะเป็นความกลัว เรารู้สึกเชื่อมโยงกันแทนที่จะโดดเดี่ยว
สติอาจดูเหมือนไม่สามารถบรรลุได้เมื่อเป้าหมายถูกมองว่าเป็นความสมบูรณ์แบบ แต่เป็นการเริ่มต้นใหม่ครั้งแล้วครั้งเล่า เมื่อแรงกระตุ้น ความคิด หรือความรู้สึกดึงเราไปสู่อดีตหรืออนาคต บางคนใช้ลมหายใจเป็นเครื่องผูกทางสรีรวิทยาจนถึงปัจจุบัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งขณะทำสมาธิ การหายใจเป็นจังหวะทำให้ระบบประสาทสงบลงและทำให้โฟกัสกับสิ่งที่อยู่ในการควบคุมของเราได้ง่ายขึ้น แต่การเจริญสติไม่จำเป็นต้องใช้ลมหายใจหรือการทำสมาธิ การฝึกสติสามารถฝึกได้ระหว่างทำกิจกรรมต่างๆ เช่น การเดิน ล้างจาน ทำสวน ออกกำลังกาย เล่น หรือขับรถ เมื่อความคิดไม่ว่าจะดีหรือร้ายประดังเข้ามา สติหมายถึงการเฝ้าสังเกตด้วยความอยากรู้อยากเห็นและเปิดกว้าง จากนั้นย้อนกลับไปยังช่วงเวลาปัจจุบันที่เราสังเกตเห็นกลิ่นอับของใบไม้ในฤดูหนาวหรือเส้นขอบฟ้าบรรจบกับทางหลวง
เป็นเรื่องง่ายที่จะเชื่อว่าเราเชี่ยวชาญในการควบคุมความวิตกกังวลที่เกิดจากความไม่แน่นอนด้วยโรคระบาด แต่นี่อาจเป็นข้อสันนิษฐานที่ผิด ดร. Jack Nitschke นักจิตวิทยาคลินิกและรองศาสตราจารย์ภาควิชาจิตเวชศาสตร์แห่งมหาวิทยาลัยวิสคอนซิน บอกฉันว่าการสัมผัสกับสิ่งที่คาดเดาไม่ได้ไม่ได้ช่วยพัฒนาทักษะการเผชิญปัญหาของเราเสมอไป “จริง ๆ แล้วผมไม่คิดว่าผู้คนจะทนต่อความไม่แน่นอนได้ดีขึ้นเพียงเพราะมันมีอยู่มากมาย” เขากล่าว
“จริง ๆ แล้วฉันไม่คิดว่าผู้คนจะทนต่อความไม่แน่นอนได้ดีขึ้นเพียงเพราะมันมีอยู่มากมาย”
เมื่อเรายังคงถูกชี้นำด้วยความกลัวและความวิตกกังวล สมองที่อ่อนได้ของเราจะพัฒนาวงจรประสาทเพื่อสนับสนุนรูปแบบความคิดและความรู้สึกเหล่านั้น การคิดวิตกกังวลกลายเป็นเส้นทางที่เราย้อนกลับไปโดยไม่รู้ตัวซ้ำแล้วซ้ำเล่า เนื่องจากสมองได้พัฒนาการเชื่อมต่อของระบบประสาทเพื่อรองรับนิสัยดังกล่าว Nitschke เชื่อว่าเราสามารถทำสิ่งที่ตรงกันข้ามได้เช่นกัน เมื่อเราหยุดชั่วคราว นำตัวเองกลับสู่ช่วงเวลาปัจจุบัน และขัดจังหวะวงจรของความคิดที่เป็นกังวล สมองจะพัฒนาความสัมพันธ์ใหม่ ยิ่งเราฝึกสติมากเท่าไหร่ สมองก็ยิ่งเรียนรู้ที่จะเอนเอียงเข้าหามันมากขึ้นเท่านั้น บางสิ่งจะทำลายความสงบสัมพัทธ์นี้อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ เช่น การได้รับข่าวร้าย แต่เรายังคงสามารถเสริมสร้างการเชื่อมต่อของสมองเพื่อการเจริญสติ เมื่อเวลาผ่านไป การกลับมาสู่ปัจจุบันแม้ในภาวะวิกฤตก็จะง่ายขึ้น
นี่อาจจะยากสำหรับบางคนมากกว่าคนอื่นๆ ในขณะที่ Nitschke เชื่อว่าทุกคนสามารถใช้ประโยชน์จากความยืดหยุ่นของสมองเพื่อปรับใช้วิธีการที่มีประสิทธิภาพในการรับมือกับโรคระบาดและความไม่แน่นอน ผู้ที่มีประวัติการบาดเจ็บหรืออาการป่วยทางจิตอาจรู้สึกว่าเป็นการยากกว่าที่จะขัดขวางรูปแบบความคิดที่โดดเด่นของตน ในทำนองเดียวกัน คนที่ประสบกับความอยุติธรรม ความบอบช้ำทางจิตใจ และความยากลำบากทางเศรษฐกิจอย่างไม่สมส่วน อาจมีสติสัมปชัญญะเหมือนกระสอบทรายก้อนเดียวในน้ำท่วม
“มีปัจจัยที่เป็นรูปธรรม สถาบัน สิ่งแวดล้อม ชุมชนที่จับต้องได้ มีส่วนทำให้เกิดความทุกข์ทางจิตใจที่บุคคลเหล่านี้กำลังประสบอยู่” ดร. อิงเกอร์ เบอร์เน็ตต์-เซกเลอร์ นักจิตวิทยาคลินิกและรองศาสตราจารย์ของ จิตเวชศาสตร์และพฤติกรรมศาสตร์ที่ Northwestern University บอกฉัน
Burnett-Zeigler เชื่อว่าการมีสติเป็นวิธีหนึ่งในการจัดการกับความเครียดนั้น และได้ศึกษาการแทรกแซงที่เกี่ยวข้องในชุมชนผิวสีที่มีรายได้น้อย โดยเฉพาะอย่างยิ่งในหมู่ผู้หญิงผิวดำที่เคยเผชิญกับภาวะซึมเศร้าและบาดแผลทางใจ ในการศึกษานำร่องทางตอนใต้ของชิคาโก Burnett-Zeigler สอนผู้เข้าร่วมเทคนิคต่างๆ เช่น การสแกนร่างกาย การนั่งสมาธิ โยคะ การสังเกตเหตุการณ์ที่น่ายินดีและไม่น่าพอใจ และการสื่อสารอย่างมีสติ ผู้หญิงส่วนใหญ่รายงานว่าการจัดการความโกรธดีขึ้น การรับรู้ดีขึ้น รู้สึกสงบและผ่อนคลาย และควบคุมความคิด อารมณ์ และพฤติกรรมได้ดีขึ้น ส่วนใหญ่ยังมีอาการบาดเจ็บที่ลดลง แต่มีจำนวนน้อยที่รายงานว่ามีอาการบาดเจ็บที่แย่ลง Burnett-Zeigler สงสัยว่าผู้เข้าร่วมเหล่านั้นใช้การหลีกเลี่ยงและการปฏิเสธอย่างมีประสิทธิภาพ (และเข้าใจได้) เพื่อรับมือกับการบาดเจ็บของพวกเขา ซึ่งการมีสตินำมาซึ่งความรู้สึกเจ็บปวดที่พื้นผิวแทนการปลอบประโลมพวกเขา
Burnett-Zeigler ยังคงเชื่อมั่นว่าทักษะที่รวมอยู่ในการเจริญสติ เช่น การตระหนักรู้ ความนิ่ง ความเห็นอกเห็นใจตนเอง และการควบคุมความเครียด เป็นเครื่องมือที่มีค่าสำหรับทุกคน และผู้ที่ต้องรับมือกับการบาดเจ็บอาจต้องการทรัพยากรเพิ่มเติมที่ปรับให้เข้ากับประสบการณ์ของพวกเขา เช่น ชั้นเรียนโยคะที่ผู้เข้าร่วมไม่ต้องหลับตาและเปิดไฟไว้ นี่ไม่ใช่ข้อแม้เล็กๆ น้อยๆ ในช่วงเวลาแห่งความเศร้าโศกและความบอบช้ำทางจิตใจ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในชุมชนผิวสีที่ประสบกับความอยุติธรรมทางเชื้อชาติและได้รับผลกระทบอย่างหนักจากโควิด
เป็นที่ชัดเจนเช่นกันว่าภาระที่เราแบกรับ – พวกเราบางคนแบกรับภาระที่หนักกว่าคนอื่นมาก – จะไม่เบาลงในเร็ว ๆ นี้ เมื่อพิจารณาถึงทักษะที่ต้องเรียนรู้ในปี 2022 ไม่ว่าจะเพื่อการผจญภัย การพัฒนาตนเอง หรือความพึงพอใจ ให้มองว่าการฝึกสติเป็นความท้าทายที่คู่ควร คำแนะนำมีอยู่ทุกที่ รวมถึงในหนังสือ พอ ดคาสต์หลักสูตรออนไลน์และแอพ ไม่มีการแข่งขัน การตัดสิน หรือความล้มเหลว เพียงแค่โอกาสที่มีอยู่ในปัจจุบันเพื่อค้นหาความสงบท่ามกลางความไม่แน่นอนที่ไม่สิ้นสุด
