สำรวจประวัติศาสตร์ของปฏิทินเกรกอเรียน ซึ่งอังกฤษและอาณานิคมนำมาใช้เมื่อ 260 ปีที่แล้ว
1. เป้าหมายดั้งเดิมของปฏิทินเกรกอเรียนคือการเปลี่ยนวันอีสเตอร์
ในปี ค.ศ. 1582 เมื่อสมเด็จพระสันตะปาปาเกรกอรีที่ 13 ทรงแนะนำปฏิทินเกรกอเรียน ยุโรปยึดถือปฏิทินจูเลียน ซึ่งเริ่มใช้ครั้งแรกโดยจูเลียส ซีซาร์เมื่อ 46 ปีก่อนคริสตกาล เนื่องจากระบบจักรพรรดิโรมันคำนวณความยาวของปีสุริยคติผิดไป 11 นาที ปฏิทินจึงหลุดออกจาก ซิงค์กับฤดูกาล สิ่งนี้เกี่ยวข้องกับ Gregory เพราะนั่นหมายความว่าเทศกาลอีสเตอร์ซึ่งตามธรรมเนียมปฏิบัติในวันที่ 21 มีนาคม นั้นห่างไกลจากวันวิษุวัตในฤดูใบไม้ผลิทุกปีที่ผ่านไป
2. ปีอธิกสุรทินไม่ได้เกิดขึ้นทุกๆ 4 ปีในปฏิทินเกรกอเรียน
ปฏิทินจูเลียนรวมวันพิเศษในเดือนกุมภาพันธ์ทุกๆ สี่ปี แต่ Aloysus Lilius นักวิทยาศาสตร์ชาวอิตาลีผู้พัฒนาระบบ Pope Gregory จะเปิดตัวในปี 1582 ตระหนักว่าการเพิ่มวันจำนวนมากทำให้ปฏิทินยาวเกินไปเล็กน้อย เขาคิดค้นรูปแบบที่เพิ่มวันอธิกสุรทินในปีที่หารด้วยสี่ เว้นแต่ปีนั้นหารด้วย 100 ลงตัว ถ้าปีนั้นหารด้วย 400 ลงตัว วันอธิกสุรทินจะถูกเพิ่มโดยไม่คำนึงถึง แม้ว่าสูตรนี้อาจฟังดูสับสน แต่ก็สามารถแก้ไขความล่าช้าที่เกิดจากแผนก่อนหน้าของ Caesar ได้เกือบทั้งหมด
3. ปฏิทินเกรกอเรียนแตกต่างจากปีสุริยคติ 26 วินาทีต่อปี
แม้วิธีการอันชาญฉลาดของลิเลียสในการซิงค์ปฏิทินกับฤดูกาล ระบบของเขาก็ยังปิดอยู่ 26 วินาที เป็นผลให้ในช่วงหลายปีนับตั้งแต่ Gregory เปิดตัวปฏิทินของเขาในปี ค.ศ. 1582 ความคลาดเคลื่อนเกิดขึ้นหลายชั่วโมง ภายในปี 4909 ปฏิทินเกรกอเรียนจะเต็มวันก่อนปีสุริยคติ
4. ชาวโปรเตสแตนต์บางคนมองว่าปฏิทินเกรกอเรียนเป็นอุบายของคาทอลิก
แม้ว่าพระสันตปาปาของสมเด็จพระสันตปาปาเกรกอรีที่ปฏิรูปปฏิทินจะไม่มีอำนาจเหนือคริสตจักรคาทอลิก แต่ประเทศคาทอลิกต่างๆ รวมทั้งสเปน โปรตุเกส และอิตาลี ได้นำระบบใหม่มาใช้กับกิจการพลเรือนของตนอย่างรวดเร็ว อย่างไรก็ตาม ชาวโปรเตสแตนต์ในยุโรปส่วนใหญ่ปฏิเสธการเปลี่ยนแปลงนี้เนื่องจากมีความเกี่ยวข้องกับพระสันตะปาปา เนื่องจากเกรงว่าจะเป็นความพยายามที่จะปิดปากการเคลื่อนไหวของพวกเขา จนกระทั่งถึงปี 1700 เยอรมนีที่นับถือศาสนาคริสต์นิกายโปรเตสแตนต์ได้เปลี่ยนมาแทนที่ และอังกฤษก็ยืดเยื้อจนถึงปี 1752 ประเทศออร์โธดอกซ์ยังคงยึดมั่นในปฏิทินจูเลียนจนกระทั่งต่อมา และคริสตจักรในประเทศของพวกเขาไม่เคยยอมรับการปฏิรูปของเกรกอรี่
5. การยอมรับปฏิทินเกรกอเรียนของอังกฤษอาจก่อให้เกิดการจลาจลและการประท้วง
ตามรายงานบางฉบับ พลเมืองอังกฤษไม่ตอบสนองอย่างกรุณาหลังจากรัฐสภาเลื่อนปฏิทินข้ามคืนตั้งแต่วันที่ 2 กันยายนถึง 14 กันยายน พ.ศ. 2295 ผู้ก่อการจลาจลพากันออกไปที่ถนนโดยเรียกร้องให้รัฐบาล “ให้เวลา 11 วันของเรา” อย่างไรก็ตาม ปัจจุบันนักประวัติศาสตร์ส่วนใหญ่เชื่อว่าการประท้วงเหล่านี้ไม่เคยเกิดขึ้นหรือเกินเลยไปมาก อีกด้านหนึ่งของมหาสมุทรแอตแลนติก ในขณะเดียวกัน เบนจามิน แฟรงคลินยินดีกับการเปลี่ยนแปลง โดยเขียนว่า “เป็นเรื่องน่ายินดีสำหรับชายชราที่สามารถเข้านอนได้ในวันที่ 2 กันยายน และไม่ต้องตื่นนอนจนถึงวันที่ 14 กันยายน”
6. ก่อนการยอมรับปฏิทินเกรกอเรียน วันปีใหม่ของอังกฤษเริ่มขึ้นในวันที่ 25 มีนาคม หรือวันเลดี้เดย์
การปฏิรูปปฏิทินของ Julius Caesar ที่ 46 ปีก่อนคริสตกาล เริ่มวันที่ 1 มกราคมเป็นวันแรกของปี อย่างไรก็ตาม ในช่วงยุคกลาง ประเทศในยุโรปแทนที่ด้วยวันที่มีความสำคัญทางศาสนามากขึ้น เช่น วันที่ 25 ธันวาคม (วันครบรอบการประสูติของพระเยซู) และวันที่ 25 มีนาคม (วันฉลองการประกาศ) หลังนี้รู้จักกันในชื่อ Lady Day เนื่องจากเฉลิมฉลองพระแม่มารี ถือเป็นจุดเริ่มต้นของปีในอังกฤษจนถึงวันที่ 1 มกราคม พ.ศ. 2295
